Onsamenhangende hersenspinsels. Deel I

Opgroeien is nog zo simpel niet. Volwassen worden noemt men dat. Maar wat is dat; "volwassen worden"? Wanneer weet je dat je volwassen bent? Op je 18 jaar ben je juridisch volwassen. Je kan doen en laten wat je wilt. Op je 18e verjaardag mag je je rijbewijs gaan halen, én sterke drank drinken. Beide op dezelfde dag. Goed geregeld.

Of bereik je die mijlpaal pas wanneer je 21 wordt? Ik ben zowel de 18 als de 21 al gepasseerd en beschouw mezelf alles behalve als volwassen. Ik ben op zoek naar het volwassen zijn, zelfstandig leven en met een gepast verantwoordelijkheidsgevoel in het leven staan. Allemaal niet zo simpel, me dunkt. Volwassen worden. Je bent het niet plots. Je groeit er langzaam naar toe.

Een peuter die aan je rok staat te jengelen terwijl je de uitwerpselen van je pasgeborene van zijn kontje veegt. Dan gaat ook nog eens de telefoon en je beseft dat je nog maar 10 minuten de tijd hebt om op tijd op je werk te arriveren. Ben je dan volwassen?

Je oudste nageslacht uit huis zien vertrekken, hij/zij gaat zijn eigen weg, op zoek naar zichzelf, op weg naar de volwassenheid. Je pinkt een traantje weg. "Wat groeien ze toch snel op..." Maar ben je ondertussen zelf al helemaal opgegroeid en volwassen?

Nee. Je blijft heel je leven doorgroeien. Iedereen moet onvolwassen momenten behouden. Vallen en opstaan, jaren en jarenlang. Onvolwassen is gelijk aan onnozel doen? Misschien. Een dag niet onnozel gedaan, is een dag niet geleefd.

Ups & Downs

What goes up, must come down. Ups and downs, iedereen kent ze wel. Ik leef de voorbije dagen echter op een flatline. Ik voel me niet down, maar ervaar ook geen up. Mijn emoties zijn afgevlakt, de toppen zijn eraf gesneden. Leeg. 

And if you're still bleeding, you're the lucky ones.

'Cause most of our feelings, they are dead and they are gone.

Youth - Daughter.

Liefs,
Ik

Één jaar geleden

Een doodgewone dag in maart, de dag dat mijn leven, zoals ik het kende, in elkaar stortte.

Mijn zoektocht - die al een tijdje bezig is.

Verdriet, gepaard met heel veel tranen. Frustratie, die soms hand in hand ging met woede. Woede is misschien wat sterk uitgedrukt.

Start.

Dit is mijn verhaal. Het verhaal van een twenty-something girl die halftijds in de grote stad woont en halftijds op het platteland, in een boerendorpje dat niemand kent.